بررسی تاثیر تکنیک های قالبگیری نهایی با ماده speedex بر دقت ابعادی کست نهایی

سابقه و هدف: قالبگیری در پروتز ثابت یکی از مهمترین مراحل کار است و نظریات متفاوتی در رابطه با تکنیکهای مختلف قالبگیری و دقت آنها وجود دارد. این تحقیق با هدف مقایسه دقت سه تکنیک قالبگیری دو مرحله ای با فضا، دو مرحله ای بدون فضا و یک مرحله ای با ماده قالبگیری speedex (بسته بندی در شرکت آپادانا تک) انجام گردید.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی (experimental) بر روی مدل آزمایشگاهی انجام شد. با استفاده از ماده قالبگیریspeedex ، برای هر تکنیک 10 قالبگیری و جمعا 30 قالب بدست آمد. قالبها پس از 0.5 ساعت با گچ (master die) ریخته شدند. ارتفاع و قطر دای با و بدون آندرکات و فاصله بین دو دای در مدلهای گچی توسط فرد متخصصی که از تکنیک قالبگیری مطلع نبود با دستگاه profile projector در حد میکرون، سه بار اندازه گیری شده، میانگین اندازه ها بدست آمد. اختلاف اندازه ها در مدل گچی با مدل اصلی محاسبه گردید. ابتدا با آماره anova وجود یا عدم وجود اختلاف بررسی و در صورت وجود اختلاف با آماره lsd، تکنیک قالبگیری برتر تعیین شد.یافته ها: براساس نتایج حاصله، بین سه تکنیک در کلیه ابعاد اختلاف معنی دار وجود دارد. تکنیک قالبگیری دو مرحله ای بدون فضا از نظر ارتفاع و قطر دای بدون آندرکات از تکنیک یک مرحله ای دقیق تر است و تکنیک قالبگیری یک مرحله ای از نظر ارتفاع و قطر دای با اندرکات و فاصله بین دو دای نسبت به تکنیک قالبگیری دو مرحله ای بدون فضا دقت بیشتری دارد.نتیجه گیری: تکنیک قالب گیری دو مرحله ای با فضا در تمامی ابعاد از دو تکنیک دیگر دقیق تر است. در صورت وجود اندرکات قالبگیری یک مرحله ای نسبت به تکنیک قالبگیری دو مرحله ای بدون فضا ارجحیت دارد.